Wszystko kiedyś się kończy. Wierzę jednak, że koniec bułgarskiej przygody jest początkiem Nowej, jeszcze lepszej. Po spakowaniu gratów, pożegnaniu się ze wszystkimi i przeżyciu imprezy pt. „party like no tomorrow” ruszyliśmy pociągiem do Sofii, by właśnie tam spędzić ostatnie dni. W drodze na stację kolejową napiliśmy się wody z fontanny z lwem, którą znaleźć można na rynku głównym Kazanlaku – legenda mów,…
Ponieważ za pierwszym razem nie udało nam się dotrzeć na Shipkę, postanowiliśmy zaatakować ją raz jeszcze – tym razem stopem (przez szczyt wiedzie pewna kręta, przyprawiająca o mdłości droga). Niestety, chyba nie jest mi dane, bo i tym razem wysiłek spełzł na niczym. Jednak wcale nie żałuję. Po rozdzieleniu się na dwie ekipy (2+2) zgarnęła nas ze stopa pewna starsza pani (pierwsza…
Wzgardziłam bułgarskim morzem na rzecz sterty kamieni o jakże intrygująco brzmiącej nazwie: „Perperikon”. Sterta kamieni przestaje być tylko stertą kamieni, kiedy człowiek uświadomi sobie, że po pierwsze: leżą tam one od jakichś 8 tysięcy lat, po drugie: stąpał po nich sam Aleksander Wielki, po trzecie: według Herodota świątynia Dionizosa w czasach antycznych cieszyła się taką sławą, jak słynna wyrocznia Apollona w Delphi….
„Buzłudża to górski szczyt mierzący 1441 m n.p.m., położony w środkowej części pasma górskiego Stara Płanina. W roku 1942 przemianowano go na Hadżi Dimityr (od nazwiska bułgarskiego bohatera narodowego). Jednak stara nazwa wciąż jest w potocznym użyciu, tym bardziej, że kojarzona jest z niezwykłą budowlą, która się tam znajduje. Chodzi o Dom-Pomnik Komunistycznej Partii Bułgarii, wzniesiony w roku 1981 przez ówczesne władze. Miejsce jego budowy…
Moja relacja z górami jest bardzo trudna, bo potrafię je kochać i nienawidzić w tym samym czasie. I tak właśnie było tym razem. Na Botew, najwyższy szczyt Starej Płaniny, wybraliśmy się we trójkę – z Janą (bo w końcu dzielimy w naszych rodzinnych krajach te same góry) i Iwanem, mieszkańcem Kazanlaku i przyjacielem naszego domu. Do punktu wyjściowego dotarliśmy (jak zwykle stopem) stosunkowo…
Bałam się tych wysokich, bułgarskich temperatur. Jako zdeklarowana fanka wytwornej bladości bałam się również mocno grzejącego Słońca. Jest gorąco i Słońce grzeje jak głupie, ale w zupełności mi to nie przeszkadza. Być może dlatego, że czas spędzam blisko natury, a nie w wielkim, betonowym mieście. I im dłużej tu jestem, tym bardziej nie chce mi się do niego wracać. Dziś pierwszy dzień…
Razlog okazał się być bardzo ładnym miasteczkiem. Od jakiegoś czasu oceniam nowe miejsca pod kątem „mogłabym tu mieszkać / nigdy w życiu”. Po miesiącu spędzonym w Bułgarii główną refleksją jest to, że mogłabym mieszkać gdziekolwiek. Czytaj: mogłabym się bez problemów wyprowadzić z Krakowa. Jest do dla mnie uczucie o tyle nowe, że do tej pory byłam dość mocno emocjonalnie przywiązana do tego miasta. W tym…
Kocham góry. Dają mi poczucie wolności, a jednocześnie uświadamiają, jak małym i marnym elementem tego świata jestem. Wędrówki po górach są wędrówkami specyficznymi – wchodzenie na górę tylko po to, żeby z niej zejść wydaje się czynnością z pozoru bezsensowną. Serce bije o wiele za szybko, płuca łapczywie łapią oddech i wyrzucają go z siebie szybko, napinają się mięśnie, o których istnieniu na co dzień nie ma się pojęcia….
Bycie Królową Róż, czyli Caricą Rozą, to nie tylko przywilej, o którym marzą kazanlackie dziewczęta kończące właśnie szkołę średnią, ale także okazja, by udać się na wycieczkę do Japonii – bo właśnie taka nagroda czeka na „najpiękniejszą i najmądrzejszą”. Na Festiwal Róż co roku przyjeżdża wielu mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni – ponoć kochają je (róże) na tyle, by pokonać te tysiące kilometrów, a japońskie kobiety…
Wychodzenie ze strefy komfortu jest fajne. To właśnie wtedy, kiedy najbardziej się nam nie chce i kiedy najchętniej przespalibyśmy „zły czas” (definiowany na dowolny sposób) dzieją się dobre rzeczy. To działa! Środek nocy. Siedzimy jak zwykle na balkonie, zamulając nieco po męczącym dniu. Właśnie wróciłyśmy ze spaceru po pustym mieście i mamy zamiar zebrać się do łóżek. Ktoś inny właśnie wychodzi z domu….
© 2024 With Love. Zapiski o miłości w działaniu | Justyna Sekuła
