♥ Zaprzyjaźnij się z człowiekiem, który chodzi po górach, bo nigdy nie powie Ci, że to, co robisz, jest bez sensu. Świadomy tego, że każdy krok przybliża do upragnionego celu i ma znaczenie, idzie przed siebie prężnie i pewnie, doskonale wiedząc, że przystanki w drodze są równie ważne, jak maszerowanie we własnym tempie.
♥ Zaprzyjaźnij się z człowiekiem, który chodzi po górach, bo to, jak wyglądasz i co na sobie masz, nie ma dla niego żadnego znaczenia. Uzna, że jesteś wartościowy wtedy, kiedy będziecie w stanie przegadać całą noc, dzieląc się jednym, starym kocem i wspólnie pomilczeć, patrząc w rozgwieżdżone niebo.
♥ Zaprzyjaźnij się z człowiekiem, który chodzi po górach, bo potrafi cieszyć się z rzeczy małych i pozornie bez znaczenia. Będzie wdzięczny za zimne piwo, które podarujesz mu, gdy zgrzany powróci ze szlaku i doceni finezję przygotowywanej kanapki, nazywając Cię czule „pasztetowym baristą” – nawet wtedy, gdy to, co zrobiłeś będzie wyglądało jak kupa.
♥ Zaprzyjaźnij się z człowiekiem, który chodzi po górach, bo ma do siebie ogromny dystans i potrafi się śmiać sam ze siebie. Przewrócenie się i wylądowanie w błocie przyjmie jako świetny żart od losu, a nie porażkę, szybko się podniesie, wytrze ręce w spodnie i z uśmiechem na twarzy ruszy przed siebie. A gdy następnym razem przydarzy się to Tobie, poda Ci pomocną dłoń.
♥ Zaprzyjaźnij się z człowiekiem, który chodzi po górach, bo dostrzega szczegóły, na które inni nie zwracają uwagi. Wyjaśni Ci, jakie zależności istnieją pomiędzy wyglądem porostów, a czystością powietrza, czym różni się trop pozostawiony przez wilka od tropu pozostawionego przez psa i o czym należy pamiętać, gdy spotka się w lesie niedźwiedzia.
♥ Zaprzyjaźnij się z człowiekiem, który chodzi po górach, bo jeżeli jest kobietą, nie będzie robił problemu z tego, że musi zmyć stertę naczyń i pozamiatać podłogę, a jeżeli jest mężczyzną, z radością chwyci siekierę, by iść narąbać drewna na wspólne ognisko. Statystyka mówi, że życiowi frustraci zwykle zostają na dole.
♥ Zaprzyjaźnij się z człowiekiem, który chodzi po górach, bo jest spontaniczny i nie trzeba go długo namawiać. Uważa, że daleko to jest Australia i jest w stanie przejechać setki kilometrów tylko po to, by spotkać się z ludźmi dzielącymi tę samą pasję lub prosto ze szlaku wbić na wspólną imprezę, nawet wtedy, gdy wcale Cię nie zna.
♥ Zaprzyjaźnij się z człowiekiem, który chodzi po górach, bo jest otwarty i elastyczny. Szybko dostosowuje się do nowych sytuacji, zmian planów, z refleksem reaguje na niespodzianki losu, które mu się przydarzają, a których nie jest w stanie przewidzieć i znajduje skuteczne rozwiązania.
♥ Zaprzyjaźnij się z człowiekiem, który chodzi po górach, bo pozostała w nim ta pierwotna cząstka dzikości, która swobodnie pozwala mu obcować z naturą, z dala od cywilizacji: Internetu, prądu i bieżącej wody. Nie przeszkadza mu, że po całym dniu bujania się po lesie śmierdzisz – bo śmierdzi tak samo.
♥ Zaprzyjaźnij się z człowiekiem, który chodzi po górach, bo nauczy Cię zakrzywiać czasoprzestrzeń i po 24h spędzonych razem, powie Ci: No przecież nie znamy się od dziś!* Wyświechtane powiedzenie zamieni na największy komplement, wiedząc, że sztuką jest czuć się ze sobą AŻ TAK dobrze.
Wszelkie podobieństwo do osób i zdarzeń rzeczywistych jest zamierzone i nieprzypadkowe.
* Bo od wczoraj!
Fot. Łukasz Libront
